به نقل از «مهر»

«از آن روز که رفتی» چطور شکل گرفت؟/ «عکاسی» ماجرایی ورای هنر است

تاریخ انتشار: ۲۸ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۲۳۵۹۸

به گزارش خبرنگار مهر، نمایشگاه محیطی عکس «از آن روز که رفتی» از آثار حمزه اولیازاده هنرمند عکاس به مناسبت شهادت حضرت زهرا (س) جمعه ۲۴ آذر ماه در گالری محیطی خانه هنرمندان ایران، نمایش خود را آغاز کرده است و به مدت ۱۰ روز میزبان علاقمندان است.

حمزه اولیازاده در گفت‌وگو با خبرنگار مهر درباره چگونگی شکل‌گیری این نمایشگاه و مصادف شدن آن با ایام فاطمیه، توضیح داد: به عنوان یک عکاس، بی‌نهایت عکس داریم که خودمان از زمان ارایه آنها باخبر نیستیم، یعنی ما در لحظه تلاش می‌کنیم تا آن‌چه که نظرمان را جلب می‌کند، ثبت کنیم ولی خودمان هم نمی‌دانیم که روایت این ثبت، چه زمانی و در کجا به گوش مخاطبان می‌رسد به عنوان مثال بخش عمده از آثار نمایشگاه عکس «از آن روز که رفتی» که امروز در خانه هنرمندان به نمایش عموم گذاشته شده است، حدود ۱۵ سال پیش عکاسی شده و تا امروز هیچ جا ارایه نشده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

عمر عکس‌های دیگر این مجموعه نیز کمتر از یک دهه نیست.

وی گفت: در نتیجه باید بگویم ما تصمیم نمی‌گیریم که چه عکسی را در کجا و چه زمانی به نمایش بگذاریم. ما مانند آدم‌هایی هستیم که در سفر شی جذابی را می‌بینیم و آن را خریداری می‌کنیم. آن شی می‌تواند در آن زمان هیچ کاربردی برای ما و اطرافیان مان نداشته باشد اما مدت‌ها بعد می‌فهمیم که به درد یکی از آشنایان می‌خورد. برای این نمایشگاه نیز چنین اتفاقی در جریان بوده است.

این هنرمند عکاس درباره مواجهه اولیه که سبب ثبت تصاویر این نمایشگاه شده است، توضیح داد: نمایشی در ورزشگاه شیرودی در حال اجرا بود. آن زمان در روزنامه کار می‌کردم و از طرف رسانه مورد نظر به آن‌جا رفته بودم اما زمانی که می‌خواستم صحنه‌ها را ثبت کنم، تصاویری می‌دیدم که در فرم بیشتر به تعزیه شبیه بود. به همین دلیل حس کردم که عکس‌های آن می‌تواند بهتر از این باشد. بنابراین خود را به پشت صحنه نمایش رساندم تا عکس‌های دیگری را که مد نظرم است هم بگیرم. آن زمان فارغ التحصیل رشته نقاشی بودم بنابراین نگاهی فرمالیستی و زیبایی‌شناسانه به اتفاقی که در صحنه جریان داشت، داشتم و عکس‌ها را با این نگاه ثبت و در ادامه آرشیو کردم. البته داشتن چنین مجموعه‌ای را فراموش کرده بودم. تا اینکه این افتخار از جانب مجموعه مدیریت خانه هنرمندان به من داده شد تا نمایشگاهی با این موضوع را در اینجا برگزار کنم. آن‌جا لحظه جُستَن بود، عکس‌ها را در آرشیو پیدا کردم و جریانی را یافتم. هرچه پیش‌تر رفتم، حس کردم، مجموعه کامل‌تر می‌شود.

وی افزود: عکس‌هایی که در این نمایشگاه می‌بینید، حتی ویرایش (ادیت) نشده‌اند، چون شخصاً به ویرایش اعتقادی ندارم. با این همه، این افتخار نصیبم شد که نمایشگاه «از آن روز که رفتی» را در خانه هنرمندان ایران برگزار کنم.

اولیازاده در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره مخاطبان هدف این نمایشگاه، گفت: ممکن است که شما آدم مذهبی نباشید یا دین دیگری داشته باشید اما اگر اهل سینما باشید، حتماً فیلم «روز واقعه» را دیده‌اید. ممکن است به زندگی نگاه مدرنی داشته باشید و خودتان را در قابل دهکده جهانی ببینید اما نمی‌توانید بگویید که فیلم «مادر» علی حاتمی را ندیده‌ام. در عین حال که ممکن است فیلمساز مورد علاقه شما داریوش مهرجویی باشد. هنر زبان مشترکی دارد. شاید بسیاری به مضمون این نمایشگاه بی‌تفاوت باشند اما نتوانند از کنار زیبایی‌شناسی آن بگذرند. ممکن است بسیاری هم، موضوع این نمایشگاه، مضمون مورد نظرشان باشد و از نظرشان نسبت زیبایی‌شناسی به آن، وهن باشد. در رسانه ما چیزی داریم که از آن با عنوان «گلوله جادویی» یاد می‌شود. آیا «گلوله جادویی» در زمان میکل‌آنژ نبوده است؟ همه آثار هنرمندانی چون میکل‌آنژ و … «گلوله جادویی» دارد. آثار هنرمندان معاصر هم به همین صورت است.

وی تصریح کرد: در واقع «گلوله جادویی» از هنر به رسانه منتقل شده است. چون رسانه هم با دست‌یازی به هنر می‌تواند «گلوله جادویی» را بزند. این مفهوم می‌گوید در یک ثانیه پیام خود را منتقل کنید. چه چیزی جز عکس می‌تواند این کار را انجام دهد؟ تنها عکس بوده که در کسری از ثانیه ثبت شده و در ثانیه‌ای می‌تواند با مخاطب ارتباط برقرار کند. این چیزی بوده که باعث مباهات عکاسی است. این مجموعه که امروز به نمایش گذاشته شده است، حالت نقاشی دارد در حالی که عکس است. در صورتی که اگر انجمن هنرمندان نقاش دنیا جمع شوند، نمی‌توانند در کسری از ثانیه، نقاشی به این صورت بکشند.

اولیازاده با بیان اینکه «عکاسی» ماجرایی ورای هنر است، عنوان کرد: می‌خواهم بگویم، کاری که ما باید بکنیم، این است که این درک را به مخاطب انتقال دهیم. شخصاً مخاطب هنر را هنرمند نمی‌دانم؛ بلکه مخاطب هنر را همه عابرانی می‌دانم که در پیاده‌رو ضلع جنوبی پارک هنرمندان قدم می‌زنند. از سال ۱۳۷۹ عضو رسمی انجمن عکاسان مطبوعات شدم و ۲۳ سال است که به صورت حرفه‌ای در حال کار عکاسی هستم اما «از آن روز که رفتی»، دومین نمایشگاه انفرادی‌ام در تمام این سال‌ها است. نخستین نمایشگاه انفرادی‌ام، با عنوان «یک فنجان چای» مختص به عکاسی از بزرگان سینمای ایران بود که در سال ۸۷، در گالری خارک به نمایش گذاشته شد. در تمام این سال‌ها نمایشگاهی برگزار نکردم اما «از آن روز که رفتی» را به نمایش گذاشتیم، چون احساس کردم، مخاطبم همین اطراف است. از مجموعه خانه هنرمندان ایران تشکر می‌کنم زیرا با شرایطی که فراهم کرده‌اند، اکنون می‌توانم با عکس‌هایم میزبان نگاه همه عابران ضلع جنوبی پارک هنرمندان باشم.

نمایشگاه عکس «از آن روز که رفتی» عصر روز جمعه ۲۴ آذر ۱۴۰۲ در گالری محیطی خانه هنرمندان ایران (واقع در ضلع جنوبی پارک هنرمندان) برپا شده و به مدت ۱۰ روز میزبان علاقه‌مندان است.

کد خبر 5970803

منبع: مهر

کلیدواژه: خانه هنرمندان ایران هنرهای تجسمی عکاسی هفدهمین جشنواره سینماحقیقت تئاتر ایران جشنواره سینماحقیقت هنرمندان تئاتر حضور هنر ایران در جهان شانزدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر سینمای مستند موسیقی ایرانی جایزه سینمایی فرانسه سریال خارجی امیر عبدالحسینی موزه هنرهای معاصر تهران درگذشت چهره ها خانه هنرمندان ایران گلوله جادویی عکس ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۲۳۵۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشاورزی در ماه و مریخ: مزرعه‌داری در ورای مدار زمین، امکان‌پذیر است

غزال زیاری: در ژانویه ۲۰۱۹ با فرود سطح‌نشین چانگ‌ای ۴ (Chang'e ۴) روی سطح ماه، محموله‌ای هیجان‌انگیز به تنها قمر کره زمین رسید که خبر از ماجراجویی جدیدی در فضا می‌داد: این محموله شامل دانه‌های چهار گونه گیاهی بود که محققان قصد داشتند تا آن‌ها را در سطح ماه رشد و پرورش دهند.

جوانه زدن یک دانه پنبه در آن زمان، توجه زیادی را به خود جلب کرد، اما نکته مهم‌تر از جوانه زدن، رشد گیاه است. اگر گیاهانی که در سطح ماه رشد می‌کنند، کمتر از سطح زمین محصول بدهند یا ضعیف‌تر و شکننده‌تر باشند، بشر با مشکل بزرگی در پیشرفت فضایی خود مواجه خواهد بود.

با گذشت بیش از چهار سال، حالا نتایج مهمی از این آزمایش منتشر شده است. از قرار معلوم به‌رغم تمام موانع پیش‌رو در ماه و مریخ، ممکن است پرورش مواد غذایی تنها مشکل موجود نباشد و باید این را در نظر داشت که همه این بررسی‌ها در روزهای ابتدایی‌اش است.

موانع پیش‌رو چیست؟

لازم به ذکر است که Chang'e ۴ در مأموریتش سعی نکرد تا دانه‌ها را در خاک قمری رشد دهد. آزمایش‌های مختلف حکایت از آن دارند که این کار گرچه ممکن و شدنی است ولی بسیار سخت خواهد بود. هدف از انجام این آزمایش، بررسی این موضوع بود که آیا محیط ریزگرانشی و تشعشعات زیاد در سطح ماه برای رشد گیاهان مشکل‌ساز خواهد شد یا خیر.

تأکید اصلی این آزمایش روی بررسی جاذبه و گرانش ماه قرار داشت؛ چراکه درهرصورت اگر تابش خورشید بدون فیلتر اتمسفر به گیاهان آسیب برساند، همیشه می‌توان راهکارهایی برای حل این مشکل یافت؛ ولی تغییر نیروی رو به پائین گرانش، چالش به‌مراتب بزرگ‌تری به نظر می‌رسد.

خوشبختانه گویا نیازی به مداخله این‌چنینی وجود ندارد و حتی این گرانش کم، ممکن است در جبران برخی مشکلات دیگر که فراتر از مشکلات روی کره زمین هستند، به کمک دانشمندان بیاید.

ساخت شرایط ماه روی زمین

در ژوئن سال ۲۰۲۳، نتیجه اولین مقایسه گیاهان روی سطح ماه با گیاهان روی زمین توسط تیمی از دانشگاه چونگ کینگ منتشر شد و جزئیات بیشتری دراین‌باره در دسترس قرار گرفت. در شرایطی که Chang'e ۴ کار خود را در ماه انجام می‌داد، نویسندگان مقاله، دانه‌هایی را مشابه آنچه به ماه فرستاده بودند، در یک آزمایشگاه در شرایطی مشابه، در خاکی یکسان و دما، رطوبت و فشار هوایی مشابه با ماه کاشتند.

دریکی از این مقالات در این رابطه می‌خوانیم: «ما کشف کردیم که گرانش یک‌ششم g در ماه، باعث افزایش سرعت جوانه‌زنی بذرها می‌شود.» (جاذبه در سطح ماه، ۶ برابر ضعیف‌تر از شتاب جاذبه در سطح زمین است).

برخلاف گزارش‌های منتشره در آن زمان، تنها یکی از دانه‌های پنبه روی سطح ماه جوانه زد و در دانه‌های دیگر خبری از جوانه نبود؛ ولی در آزمایشگاه روی سطح زمین، گیاهان کلزا و دانه‌های پنبه هم جوانه زدند.

بزرگ‌ترین تهدید برای نهال‌های جوانه‌زده در سطح ماه، شب‌های طولانی ماه بود که حدود ۹ روز زمینی بعد از فرود Chang'e ۴ آغاز شد. دمای ماه به ۵۲- سانتی‌گراد کاهش یافت و از همین رو دمای محیط آزمایشگاهی روی زمین هم کاهش یافت تا با شرایط طبیعی ماه مطابقت داشته باشد و حدود ۱۸ روز زمینی، خبری از گرما نبود.

در کمال تعجب، نهال جوانه‌زده روی سطح ماه، همچنان سبز و صاف بود تا اینکه نور و گرما دوباره به سطح ماه بازگشت؛ اما در همین زمان، نهال‌های داخل آزمایشگاه سطح زمین، مرده بودند و به رنگ زرد و سیاه در آمده بودند؛ اما نهال رشد کرده در سطح ماه، از دومین روز قمری هم جان سالم به در برد، هرچند که روند رشدش متوقف شد و محققان دلیل این اتفاق را کمبود اکسیژن در محفظه‌اش می‌دانند.

محققان به این شک کردند که گرانش پایین ماه باعث ایجاد مقاومت در برخی از گیاهان قطبی در برابر یخ‌زدگی شده؛ اما متأسفانه نهال پنبه در شب دوم قمری مرد و در طول پنج روز قمری هیچ‌کدام از بذرهای دیگر جوانه نزدند.

نویسندگان دلیل جوانه نزدن سه گونه گیاهی دیگر را به خاطر قرار گرفتن آن‌ها در دمایی بالاتر از دمای مناسب این گیاهان در پنج روز اول می‌دانند.

در کنار موانع موجود باید این را در نظر داشت که کشاورزی در ماه مزایای متعددی دارد و مشابه با کشاورزی زیر آب، عاری از آفات و علف‌های هرز خواهد بود و درنتیجه نیازی به مواد شیمیایی برای کنترل این آفات وجود نخواهد داشت.

آزمایش‌های انجام‌شده در ایستگاه فضایی بین‌المللی حکایت از آن دارد که گیاهان برای رشد و حتی میوه دادن به جاذبه نیاز چندانی ندارند. بااین‌حال، این گیاهان از هر لحاظ دیگری در شرایط بهینه هستند. این واقعیت که پنبه در جاذبه کم ماه، توانایی غلبه بر سرما را دارد، کشفی است که قطعاً بسیار ارزشمند خواهد بود.

توانایی کشت‌وکار در پایگاه‌های مریخ، حتی مهم‌تر از کشت‌وکار در ماه خواهد بود. چراکه حمل‌ونقل مواد غذییا از سطح کره زمین به ماه گرچه هزینه زیادی خواهد داشت ولی شدنی است؛ اما حمل غذا به مریخ به‌مراتب سخت‌تر و چالش‌برانگیزتر خواهد بود. با در نظر داشتن اینکه گرانش مریخ تقریباً دو برابر گرانش ماه است، می‌توان امید داشت که کاشت گیاهان در مریخ هم شرایط مشابهی داشته باشد.

منبع: iflscience

۵۴۵۴

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901339